(Westland, 3 februari 2024, nummer 428). De gemeente Westland wil (al langer trouwens) wat meer doen aan het versterken van het huidige imago van het Westland. Dat is kort door de bocht, nu nogal wisselend: Top in de tuinbouw, vorstelijk qua vrijwilligers en nogal abominabel richting asielzoekers en arbeidsmigranten. Ik ken al Westlanders die maar zeggen dat ze ‘in de buurt van Delft wonen’.
Goed getimed
Een geplande raadsinformatieavond over beeldvorming is door allerlei omstandigheden de afgelopen maanden al twee keer uitgesteld maar staat – goed getimed! – nu op donderdag 15 februari in de agenda. Een perfect moment, zeker na twee weken waarin het Westland in het hele land in alle media voor joker is gezet nadat de gemeenteraad in meerderheid dwars ging liggen (voor de nog niet eens ingetreden) Spreidingswet.
Wij willen geen asielzoekers en zeker niet als de regering ons dat oplegt, was het signaal vanuit de kassen. ‘Dat bepalen we zelf wel!’
Zinloos
Dat het bestuurscollege die info-avond nu laat doorgaan is in het verkeerde keelgat geschoten bij D66. Het imago van Westland heeft afgelopen weken zoveel schade geleden dat het zinloos is om tijd, geld en energie te steken in een discussie over het versterken daarvan, zegt die partij. Zo’n bijeenkomst nu organiseren is volgens D66 onzinnig.
Ook nog besloten
Begrijpelijk maar nog gekker is het dat die bijeenkomst, aansluitend op de commissievergadering Bestuur en Economische Zaken, besloten is. Dat is gebruikelijk als het gaat over personen of geld, maar waarom nu is niet duidelijk. Wel passend in de niet echt transparante trend van dit college.
Dat D66 niet aanwezig zal zijn is inmiddels logisch maar je mag verwachten dat meer raadsfracties zich afmelden omdat de bijeenkomst niet openbaar is. Immers, als je toch over het merk Westland en de positionering daarvan wil praten, dan moet je dat juist publiekelijk doen. Tenzij er natuurlijk politici zijn – ik sluit dat niet – die denken dat het met het imago van Westland nu al goed zit.
Grotemensenwereld
Soms worden we ook in de polder verrast dat we in de grotemensenwereld leven. Dat er plotseling landelijk opzienbarende rellen rond Zwarte Piet in De Lier zijn of dat een actiegroep een reguliere raadsvergadering verstoort. En we willen nog niet inzien dat er ook iets erg zou kunnen gebeuren. Dat gebeurt hier toch niet! In Westland?
Maar als er dan zo’n relatief vreedzame raadsverstoring plaatsvindt dan lijkt het wel of we in een soort rare paniekkramp raken. En wil je ineens wel praten over het eventueel aanscherpen van het open karakter van die vergaderingen.
De Westlandse CDA-fractie achter het lint. FOTO RIEN VAN DEN ANKER
Linten
Maar het wordt wel een beetje lachwekkend als je dan komt met linten. Die veel mensen kennen van het inchecken bij een hotel of op Schiphol. Die kaf en koren – lees publiek en politici – moeten scheiden. Voor de veiligheid! Een zichzelf respecterende actiegroep moet zich dan toch een beetje beledigd voelen.
En verder? Raadsleden kregen ineens het verzoek om niet via de voordeur maar de personeelsingang het gemeentehuis te betreden. Een professionele actiegroep staat daar natuurlijk al…
Maar toegegeven, de linten hebben wel geholpen, er is niks gebeurd.
Open oren en grote ogen
Een burgemeester wil het liefst dat als hij spreekt er ook met open oren en grote ogen wordt geluisterd. Geen wonder dat onze Bouke Arends deze week in het kader van de Nationale voorleesdagen de kans greep op bezoek te gaan bij kinderopvang 2Samen in Monster.
En daar, voor peuters en ook baby’s, vertellend aan de slag ging. Dat kwam goed uit want onze eerste burger is nog niet zo lang geleden zelf opa geworden.
De burgemeester op bezoek bij de kinderopvang. FOTO PR
‘Help, een verrassing’
Hij had zich goed ingelezen in het prentenboek van het jaar 2024 dat ‘Help, een verrassing’ heet. Dat gold ook voor de burgemeester want in tegenstelling tot menig raadsvergadering hing het mini-mini-gehoor aan zijn lippen. Met rode koontjes.
En aandachtig luisterend. Dat had Bouke al lange tijd niet meer meegemaakt in de vergaderraadsring aan de Verdilaan. Zelfs het minst intelligente raadslid weet tegenwoordig al zonder hakkelen de woorden ‘bij interruptie’ te roeptoeteren.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Wel 16000 arbeidsmigranten die ze zelf hierheen gehaald hebben Als de uitbreiding van ABC Westland doorgaat komen er nog 750 bij. Mensen die in de tuinbouw voor een schijntje werken Waar niet eens een dak boven het hoofd geregeld is. En als er geen werk meer is komen ze op kosten van de maatschappij. Klaas Knot zegt ,de tuinbouw naar het buitenland ,dan hebben we ook geen arbeidsmigranten meer nodig Wel de lusten niet de lasten
De wens om het imago van Westland te versterken is onbegonnen werk. Zolang Westlanders zich zo blijven gedragen houden we toch het beeld bij anderen aan dat het hier een raar en dwarsliggend plekje is. Dat niks van vreemdelingen en asielzoekers moet hebben. Dat veranderen lukt alleen maar als de bewoners veranderen.
Neem gerust van mij aan dat de fracties van PvdA en GroenLinks niet bij de informatie avond over branding en positionering van het Westland aanwezig zullen zijn.
Dat er nu linten moeten worden gespannen om de raadzaal veiliger te maken zegt gelijk alles over het imago van het Westland. Tomaten en bloemen doen we goed, maar daarna houdt het op.
Wil de gemiddelde Westlander wel het eigen beeld veranderen?
De wijsheid “als je geschoren wordt moet je stil blijven zitten” hebben sommige bestuurders zich nog steeds niet ter harte genomen. Maar opgewonden reacties zoals: de bokshouding, denigrerende woorden en gebaren richting 1e kamer leverden geen sympathie op. Kennelijk wordt, door de raad in een geheim besloten onderonsje, een actie gepland om het Westlandse imago op te poetsen. Niet doen, raad. Schrijf op wat je aan de buitenwereld wil vertellen en draag de burgemeester op om dat gevraagd en ongevraagd voor te lezen. Hij heeft onlangs al in een leesbeurt aan kinderen getoond daar bekwaam in te zijn.